Objawy

Bólowi w trakcie oddawania moczu może towarzyszyć pieczenie, świąd, szczypanie lub kłucie. Wszelkie dolegliwości związane z oddawaniem moczu to tzw. objawy dyzuryczne. Częściej dotykają kobiet, co jest związane z ich budową anatomiczną. Cewka moczowa u kobiet jest bardzo krótka i umiejscowiona bezpośrednio przy pochwie, co znacząco skraca drogę bakteriom, które mogą powodować infekcje. W śródmiąższowym zapaleniu pęcherza i zespole pęcherza bolesnego oddawanie moczu zazwyczaj zmniejsza dolegliwości.

Częstomocz (polakisuria), czyli częste oddawanie moczu w małych ilościach. Zdrowy, dorosły człowiek oddaje mocz średnio 6-7 razy w ciągu dnia. Osoby chore mogą odczuwać potrzebę do oddawania moczu nawet do 40 razy dziennie, zazwyczaj po kilka kropli, co może nie przynosić ulgi nawet na chwilę. Symptom ten nie ustępuje także podczas snu (częstomocz nocny), większość zdrowych osób przesypia 6-8h bez konieczności oddawania moczu, niepokoić powinna potrzeba oddania moczu częściej niż 2 razy w ciągu nocy.

Krwiomocz (hematuria) – oznacza obecność krwinek czerwonych w moczu. Przy krwiomoczu, kolor oddawanego moczu może przybierać różne barwy: od różowego do brązowego. Najczęściej będzie to jednak kolor czerwony/krwisty. Gdy mocz zmienia barwę, mówimy o krwiomoczu makroskopowym. W sytuacji, w której mocz nie zmienia barwy, a krwinki widoczne są jedynie w badaniu mikroskopowym osadu moczu, mówimy o krwiomoczu mikroskopowym. Każdy krwiomocz wymaga diagnostyki w kierunku nowotworu pęcherza moczowego.

U zdrowej osoby parcie na pęcherz jest sygnałem do jego opróżnienia, w ciągu dnia odczuwalne jest 6-7 razy i wygasza się po oddaniu moczu. Parcie takie można powstrzymać (to znaczy po jego odczuciu można odroczyć moment udania się do toalety). Osoby z problemami z pęcherzem odczuwają parcie znacznie częściej, często nawet chwilę po oddaniu moczu. Takie niefizjologiczne parcie, którego nie można powstrzymać, nazywamy parciem naglącym. Może ono występować nawet do kilkudziesięciu razy na dobę.